Mensen achter de Chinooks-missie in Spanje
De Nederlandse Chinooks die in Spanje bijspringen om de bosbranden te blussen, springen flink in het oog. De robuuste kisten gooien duizenden liters water per keer op en rond de brandhaarden. Om dit mogelijk te maken, is voor, tijdens en na de missie een flink team aan het werk achter de schermen. Zij werken de klok rond om de juiste randvoorwaarden te scheppen. Een portret van de mensen achter de missie die van 18 tot 30 augustus 2025 verliep.
Gezeten op houten stoeltjes kijken Nederlandse militairen aan de rand van de hangar van de Base Aérea de León naar opstijgende Cougars, Black Hawks, blusvliegtuigen en ‘hun eigen’ Chinooks. De legerbasis in het noorden van Spanje is het tijdelijke thuishonk van het detachement van het Defensie Helikopter Commando. Zij zijn hier twee weken op verzoek van Spanje om te helpen bij het bestrijden van de bosbranden die het land teisteren. Als één van de twee Nederlandse Chinooks opstijgt, torst hij aan een 25 meter lange kabel een grote Bambi Bucket onder zich mee. Deze oranje waterzak zal even later in een meer neergelaten worden om daarna met zo’n 7500 liter water richting de brandhaarden te vliegen.
Expeditie
De Nederlandse inzet is met zo’n zestig militairen aanwezig in Spanje, en naast personeel zijn ook vrachtladingen materieel richting het Iberisch schiereiland gevlogen. Mede aan de basis daarvan staat sergeant Naomi, specialist expediteur. “Alle spullen die op deze inzet meegaan, worden gecontroleerd, ingepakt en vaak ook voorzien van documentatie. Dat is mijn vakgebied.” Gevraagd naar de definitie van ‘spullen’ antwoordt de Zeeuwse: “Alles. Van radio’s tot helmen en vesten en van de Bambi Buckets tot aan communicatieapparatuur.” Het is aan de sergeant om dat te controleren en daar het papierwerk van op te maken.
“Ik controleer dan onder meer of gevaarlijke goederen goed verpakt zijn. Bij deze inzet zijn dat bijvoorbeeld grote lithiumbatterijen voor de radio’s en gaspatronen die in de reddingsvesten van de vliegers en loadmasters zitten, zodat die vanzelf opblazen als ze te water raken.” Al haar documentatie gaat naar de loadmasters en de vliegers, zodat zij weten wat ze aan boord hebben en wat het weegt.” Naomi’s werkdruk zit met name voor de missie en vlak voor vertrek terug. “Tijdens de missie maak ik me nuttig door hand- en spandiensten te verlenen. Zorgen dat iedereen een happy workspace heeft. Eten en drinken regelen bijvoorbeeld, dat is dankbaar werk.”
Technische Dienst
Op de dorre, droge velden voor de hangar staan de Nederlandse Chinooks in de Spaanse ochtendzon zij aan zij met blusvliegtuigen en Cougars van de Spanjaarden en Black Hawks van Slowakije en Tsjechië. Landen die net als Nederland hun bijdrage leveren aan de brandbestrijding.
Boven op de Nederlandse kisten zijn twee militairen druk aan het werk: de technische dienst. Sergeant-majoor Harm kijkt toe hoe zijn mannen de heli’s klaarmaken. “Zo veilig mogelijk helikopters wegzetten om te helpen bij het bestrijden van de branden”, vat hij de taken van zijn technische dienst samen.
Met in totaal acht man is deze ploeg verantwoordelijk voor het onderhoud van de twee Chinooks tijdens de missie. “We werken in twee ploegen: overdag met z’n drieën en ’s avonds met z’n vijven.” De werkzaamheden van de technische dienst zijn talrijk en divers. “Elke dag inspecteren we de kist op kritische componenten. Van rotorbladeren tot de flight controls; we lopen de hele kist door. Van boven tot onder en van binnen naar buiten. Daar zijn we elke ochtend en avond sowieso anderhalf uur zoet mee.”
Het team van de technische dienst maakt deel uit van het 298 Squadron en heeft dus vaker met dit bijltje gehakt. Wat deze missie nog onderscheidt van andere? “Niet zo veel”, vindt de sergeant-majoor. “Hooguit dat ze wat meer vliegen, vaak zo’n negen uur op een dag. Normaliter zijn dat vier tot zes uurtjes. Dat houdt in dat sneller, grotere inspecties moeten plaatsvinden.”
Uitdagingen en problemen zijn Harm en z’n team nog niet tegengekomen. “En dat valt me mee, want we gingen er vanuit dat er één + één gevlogen zou worden. Dus dat er telkens één kist zou vliegen en één kist reserve zou staan voor het geval dat. Maar tot nu toe hebben de helikopters beiden elke dag gevlogen en dat gaat goed. Even afkloppen.”
Dit is deel I van het artikel 'Blussen is teamwork: NL Chinooks in actie in Spanje', het tweede en laatste deel lees je op donderdag.
Colofon
Dit artikel verscheen eerst in de 07/2025 editie van het Defensiemagazine "Vliegende Hollander" (klik hier voor het ganse magazine)
Bronvermelding: Vliegende Hollander - editie 07/2025 (reproductie met toestemming)
Tekst: Michael Simon
Foto's: sergeant-majoor Aaron Zwaal
Copyrights: Ministerie van Defensie (NL) - met onze dank voor de medewerking.